Indonesia with mamaloehoe

Hallo!

Na een paar weekjes in Nederland te zijn geweest, gaat mijn reis nu verder naar Indonesie maar niet alleen! 

8 september Amsterdam - Doha - Jakarta totale reistijd ongeveer 25 uur ( deur tot deur dus valt mee) We zouden 1 uur overstap tijd hebben op Doha, onze vlucht had een kwartiertje vertraging en er zit precies 1 uur tijdsverschil tussen Qatar en Nederland. Kun je dus wel raden.... toen wij geland waren hadden we eigenlijk al moeten boarden voor onze volgende vlucht. Gevraagd aan de stewardess en zij zei; meestal wachten ze wel een kwartiertje met het sluiten van de gate. FIJN TIJD ZAT JOH..

Wat een stress, rennen, vragen, zoekene, harderen rennen, mama in de gaten houden ( ze kon opeens heel hard rennen zonder piepen) door de beveiliging heen, nog een keer gecontroleerd. Overal stonden wel mannetjes  JAKARTA JAKATTA te roepen zodat we een beetje idee hadden welke kant op. Nou, uit iendelijk de juiste gate gevonden en hop zonder controle de touwen onder gestuurd en het vliegtuig in. Eenmaal aangekomen in Jakarta waren wij op het ergste voorbereid. Dit viel allemaal mee, 30 minuten in de rij voor (kwamen wij later achter) 30 dagengratis visum. Overal gelezen dat dit visum 40 dollra kostte, dus eenmaal door de douana gingen we opzoek om een visum te kirijgen. Eerste meneer stuurde ons al bijna naar de uitgang van het vliegveld, nog maar keer vragen en voor de zekerheid nog een keer. Beland bij de douna-security die om ons paspoort vroeg en wat bleek we hadden al keurig een stempeltje met toegang voor 30 dagen in Indonesie, een meevaller dus. Al snel zaten we in de taxi (chaffeur sprak geen woord Engels) onderweg naar het hotel. Nog een beetje verbaasd dat dit allemaal zo snel en gemakkelijk ging probeerden we wat op te vangen van deze drukke stad.

Dag 1 in Jakarta. We zijn lopend vanaf het hotel (35min) naar het oude centrum gegaan. Dat opzich was al een hele atractie, teminste dat dachten de mensen  over ons. Iedereen keen ons aan en roepen, wilde foto's maken etc. Toch moet je goed opletten want het verkeer daar is crazy. Zelfs door netjes op de stoep te lopen moet je nog uitkijken dat scooter je niet aanrijden. Oude haven geweest waar Nederland vroeger een balangrijke rol in is geweest. Nederland heeft dit opgezet het heet ook nog ''Batavia''

Alles oud, kapot, vies eigenlijk niet heel veel te zien. Bij toeval raakte mama an de praat met een gids die een beetje Engels sprak, hij wilde ons wel meenemenop een klein bootje door de haven en een museum. Ik geloofde het allemaal en dacht maar 1 ding ik wil hier weg. Aleen maar mannenn en we zaten afgelegen op zo'n haven waar we zogenaamd entree voor moesten betalen. Wel betaald natuurlijk waarna die man dubbel lach van het lachen ( die had zn salaris weer binnen door 2 domme toeristen). Toen kwamen we twee andere blanke tegen en werden die mensen iets minder opdringerig. Toch mee gegaan en was achteraf ook prima. Op een grote 500 jaar oude boot geweest die van jakarta naar bali vaart met cement. De crew gezien en hun manier van leven op zo'n boot, onvoorstelbaar. Natuurlijk moesten wij ook weer eveb net hun op de foto. Wel raar hoor, normaal staan wij als toeristen met de vamera's klaar. Door naar een hele arme achterbuurt waar letterlijk niks was. Huizen (gemaakt van lakens, golfplaten, kranten, hout) lagen in puin, mensen zoeken spullen en eten tussen de grote vuilnisbelt die er midden in ligt. Moeder met baby's op de arm op de straat en op de muren die nog stonden met graffiti beklad. '[' naam van de president kijk wat je doet, je breekt onze huizen af'' Een paar weke ngeleden heeft de regering alle huizen gesloopt omdat ze geen toestemming hadden om daar te wonen. Heel naar en onwerkelijk om te zien, deze mensen hebben echt helemaal niks wat een armooe.

savonds kun je beter niet naar buiten en het isrond 6 uur donker. Een korte dag in iets te doen, nu is jakarta ook geen mooie stad om lang te blijven dus we gaan morgen met de trein naar Yogyakarta. Treinkaartje is met 2 minuten gedaan toch? nah maak er maar 2 uutjes van. Internet is een ding wat nog niet helemaal werkt hier ook niet in ons 4 sterren hotel. Waren we zover, goede site, goede verbinding blabla waren de dag treinkaartjes uitverkocht..grrrrnou wat gaan we dan doen? naar een andere plaats en vanuit daar verder of toch met de nachttrein? De dagtrein schijnt heel mooi te zijn omdat je dan zoveel van de omgeving ziet. We hadden al een ander hostel voor de volgende nacht dus toch maar met de nachttrein gegaan. Betalen via internet lukte niet meer want mijn creditcard was in een keer geblokkeerd. Daarna mijn email en toen liep de pc vast great. Uur later bij drie verschillende winkels geweest en eindelijk onze treinkaartjes. Google eens trein Indonesia? ziet er aantrekkelijk uit he met 1000 man in een coupe. Gelukkig hadden wij echt een luxe trein met zitplaatsen en airco ... die achteraf toch niet zo heel cool was. Om 5pm in de trein en snachts rond een uur of 1 aangekomen in yogya.Maandag 12 sept was het nationale feestdag voor de moslims. Helaas was veel gelsoten. Toch even richting de stad gewandeld. Onderweg kwamen we al veel koeien tegen waar iedereen vrolijk omheen aan het dansen was... die wertden dus geslacht. Op een gegeven moment werd het steeds drukker en drukker en hoorde we een moslim man door een speaker praten, en ja daar kwam de koe aan en werd op een hele nare manier vastgebonden op de kop aan een lange dikke houten balk. Het duurde nog zeker 20 min voordat het slachten echt gebeurdeen ik vond het naar om te kijken dus ben even weg gelopen wat een marteling. Tuurlijk weet ik dat de dieren in ons land zeker geen beter leven hebben, waarschijnlijk hun leven is nog erger dan de beesten hier, maar ik hoef echt geen vlees meer gatverdamme.Onzze hostvrouw kwam nog heel lief langs bij iedereen met 'sate sapi' sapi = koe ..haha nee bedankt. Verder vandaag niet heel veel gedaan maar alleen hier rondlopen in de stad in al genoeg te zien en te beleven, zon andere wereld. Zoveel dingen om je heen die gebeuren, wat voor ons allemaal onbekend is. 13 sept we gaan naar de bekende Boedistische temple Borobodur en daarna naar de nog actieve vulkaan Murrapi. Samen met een jongen uit Portugal een auto gehuurd en op eigen houtje erheen gereden, dit zou ''gemakkelijk kunnen'' maar 1 weg. Naar de temple ging prima en daar waren we na ongeveer 1.5 u. Grote, oude temple die gebouwd is in 800-900. Op naar de Merrapi vulkaan, we waren aardig op de geode weg, alleen het laatste stukje konden we niet vinden. We kwamen bij een heel klein armoedig dorpje in het midden van de bush bush. Bij een huisje de weg gevraagd, zonder een er eigenlijk een woord van te verstaan van beiden kanten. Murrapi begreep hij wel en hij wilde ons wel voorrijden met zijn scooter. Na ongeveer een half uur overal kriskras doorheen kwamen we bij een dun small krakkemikkige fiets brug, waar wij met een auto dus nooit overheen konden. Toe maar, toe maar, met handi